Over loslaten en de eerste keer dat de babysit komt... (met gratis download fiche)

Loslaten... Het begint bij het doorknippen van de navelstreng, dan de eerste keer naar de crèche, logeren, kleuterschool, schoolreisje, middelbare school en nog veel meer... 

Waarom is loslaten zo belangrijk?

Het is voor een kind belangrijk al die stapjes te kunnen en te mogen zetten. Uiteraard op eigen tempo en wanneer ze daar in hun ontwikkeling klaar voor zijn. Het is goed voor de ontwikkeling van hun persoonlijkheid en het opbouwen van zelfvertrouwen. Maar het komt de moeder-kindrelatie ook ten goede doordat jij wat afstand leert nemen van je kind. Wanneer je jouw kind op jonge leeftijd hierin al goed begeleid, zullen latere 'scheidingen' steeds beter door haar/hem verwerkt worden. Uiteindelijk willen we toch allemaal dat onze kinderen klaar zijn voor ‘het echte leven’?

Hoewel ik ook geloof dat loslaten goed is voor de ontwikkeling van je kind, zoals ik hierboven reeds schreef. Kan ik mij nog goed herinneren dat het hier heeeeeeeel lang heeft geduurd voor ik een 'externe' oppas heb durven raadplegen (zo'n 5 jaar). Daarmee bedoel ik niet bij oma en opa, maar iemand die nog nooit mijn kind had gezien...

Loslaten was niet mijn beste specialiteit. Bij de ene ouder gaat dit zonder problemen en bij de andere, tja... gaat er wat meer tijd over. Geen van beide zijn slecht in mijn ogen en als puntje bij paaltje komt heeft er niemand 'echt' last van behalve dan misschien jezelf. 

Als ik er alleen al maar aan dacht dat ik mijn kind een paar uur moest achterlaten bij een 'vreemde', kreeg ik een knoop in mijn maag. Zal de oppas wel goed voor hem zorgen? Is het niet te vroeg? Wat als hij ziek wordt of maar blijft huilen? Zal de oppas de babyfoon wel horen? ...

Hieronder kan je enkele tips vinden om alles vlot te laten verlopen:

Een bezoekje vooraf
Als het mogelijk is kan je de oppas ook een paar dagen op voorhand laten langskomen om even kennis te maken. Laat ze samen wat spelen, knutselen, voorlezen...

Afscheid
Durf afscheid nemen en vertrek niet stiekem wanneer je denkt dat je kind niet kijkt. Als je kind toch begint te huilen is dat over het algemeen om je uit te testen. Vaak lacht hij/zij alweer op het moment dat je de deur achter je hebt dichtgetrokken. Het is vooral belangrijk dat je het kind vertelt en uitlegt wat er gebeurt. Vertel dat de oppas een avond voor hem/haar zal zorgen en wat er allemaal op het programma staat. De oppas zal leuke spelletjes met je spelen, een filmpje kijken, cupcakes bakken,... Zeg ook dat je vanavond weer terugkomt en dan nog even een zoen komt geven.

Spreek af
Voor je eigen gemoedsrust kan je het volgende afspreken met de oppas:
Vraag of hij/zei een berichtje stuurt als je baby slaapt of bel haar even op op een afgesproken moment. Laat ook een infofiche achter als geheugensteuntje en voor noodgevallen. Je kan hier alvast zo'n infofiche downloaden.

Of maak gebruik van dit handige notitieblokje!

Zie het positief
Je kind leert nieuwe mensen kennen, terwijl jij je sociale leven weer op kunt pakken en op stap kunt gaan met je vrienden of gezellig met z'n twee. Het is fijn om weer eens aan wat anders te denken dan enkel voeding en luiers, en het maakt het weerzien aan het einde van de dag of de volgende dag alleen maar leuker. Plus je hebt weer energie om te investeren in je kind.

Rustig blijven
Als jij kalm bent, voelt je kind dat ook en daardoor zal hij/zij ook gerustgesteld en ontspannen zijn.

 

Hebben jullie zelf nog tips voor onze lezers? Schrijf ze dan gerust neer onder deze post.
Andere mama's en papa's zullen je dankbaar zijn :-)

 

Laat een reactie achter

Opgelet: reacties moeten worden goedgekeurd voor ze geplaatst worden.